üzerine akan gözyaşları sabrını tüketiyor
vuslatı Kaf Dağının ardında görüyor
çekemiyorsan bu nazı
seni terk etmiş yalnızlık
ötesini çekemiyorsan
yarin hayali dağlıyorsa özünü
sevdaya cesaret edip
hicrana dayanamıyorsan
visali dahi hayal edemiyorsan
kop bağrımdan
sevda meydanında
yalnızlık heykelinin
koynuna sığın
taş kesil kalbim!
Duvarlar öreriz yüreğimize kimse dokunmasın diye belki de incinmektir korkumuz.
YanıtlaSilBizden başkasının yıkmasına da izin vermeyiz o duvarların.
Bazen de inşa ettiğimiz o duvarların altında kalırız sırf cesareti bulamadığımızdandır kayıplarımız.
Yüreğinize sağlık.