Bir milletvekilinin blogundan

Bugün genel kurul oturumuna ancak yetişebildim. İlerleyen günlerde görüşmeleri yapılacak kanun tasarısını komisyonda partimizce belirlediğimiz esaslar çerçevesinde kabul ettirmeyi başarmıştık. Gerçi komisyondaki görüşmeler de çetin geçmişti. İktidar partisinin kanun metnine koyduğu, çalışanların bakmakla yükümlü oldukları yakınlarını zor duruma düşürecek maddeleri kanun metninden çıkarmayı başardık. Çalışanlar ve bakmakla yükümlü oldukları yakınları adına vicdanımızın rahatlaması ve milletimize karşı sorumluluğumuzu yerine getirmenin verdiği huzur komisyon aşamasında yeterli değildi, önemli olan genel kuruldan geçmesiydi. Son bir haftamızda fırsat buldukça iktidar partisi mensuplarını bu kanun maddelerinin, çalışan aleyhine olacağı konusunda ikna etmeye çalıştık. Genel başkanları da bu durumu benimsediğinden iktidar partisi yönünden kanun metninin genel kuruldan geçeceği kanaatindeyiz.

Sabah, seçim çevremden gelen vatandaşların sorunlarını dinlemek ve not almakla geçti. Çoğu istekleri yerine getirmek pek mümkün görünmese de iktidar partisindeki dostlarımdan hatırım geçenlere bu sorunları ileteceğim. Parti teşkilatımızca çözebileceğimiz nadir sorunlar da var. Sekreteryaya bunları verip il başkanına iletmesini istedim, ellerindeki imkanlar ölçüsünde yapamayacakları konusunda geri dönmelerini bildirmesini istedim.
Milletvekili olup da parti olarak muhalefette kalmak, seçenler nezdinde insanı zor durumda bırakıyor. Milletvekili olunca bütün devlet imkanları elinde sanılıyor ama maalesef.
...

İlgiyle okumuşsunuzdur diye düşünüyorum. Yalnız bir şeyi açıklamam gerekiyor ki bu metin herhangi bir milletvekili elinden, blogundan çıkmış değil. Ben uydurdum.

Ne kadar güzel olur diye düşündüm.
Millet ile etkileşimli bir şekilde. Nebilim, birden düştü işte aklıma. Şahsen milletvekili olsam yapardım, diye  düşündüm. Yorumlara açık bir blog açar ve faaliyetlerimi vatandaşlarla paylaşır ve hatta iletişimin çoğunu meclis çatısına gelmelerine gerek kalmadan blog üzerinden yürütürdüm. Olur mu? Iıı ıh cık, hiç sanmam!
Ama olsaydı şahane olurdu. Bir milletvekili, belediye başkanı, il meclisi üyesi böyle bir girişimde bulunsa, bir nevi tarihe kayıt düşmüş olurdu en azından.
Yok yok, çok kaptırdım bu blog işine...