Türkiye Cumhuriyetinin anadili Türkçedir. Diğer dil ve lehçeler konusunda 19-20 küsür senedir süre gelen değişikliklerle diğer dil ve lehçeler için basın-yayın yasağının kalkması, öğretilmesi için kursların açılması vb uygulamalar bir çok sorunu ortadan kaldırmıştır.
Diyarbakır'daki gibi yol tabelaların da Kürtçe isimlerin yazması, belediyeler tarafından Kürtçe hizmet sunulması ve basın-yayım işlemlerinin yapılması ülkenin kalkınması ve gelişmesi (bölünmesi demiyorum çünkü bu zamana kadar ayrılıkçı talepler altında yatan ve bunlara vesile kılınan asıl neden budur) göz önüne alındığında bölgeyi daha da batağa sürükleyecek uygulamalardır.
Neredeyse 70 senedir bu ülke, vatandaşlarına latin harfleriyle Türkçe öğretmeye çalışıyor. Ülke genelinde okul çağı da dahil okuma yazma bilmeyenlerin oranı %10 civarı. Kürtlerin ağırlıklı yaşadıkları bölgede dil, kültür ve ekonomik kalkınma bağlamında bu kadar seneye rağmen bir birlik sağlanamaması bunun en büyük örneğidir. Bir çok büyük kentte 50 yaş üstüne bile Türkçe öğretimi başarılı olurken söz konusu bölgede okul çağını bırakın askerlik çağında ve hatta daha da ilerisinde Türkçe okuyup yazamayan insanların varlığı söz konusuyken belirttiğim uygulamalar vatandaşları devletten ve bu ülkeden daha da koparacaktır.
Vatandaşın devletin anadiline ihtiyacı ne kadar azalırsa devlete ve milletin büyük çoğunluğuna o kadar uzaklaşır. İş olanaklarından, sosyal etkileşimden, eğitimden, öğretimden.
Bölgenin ülkeye açılması gerekirken hükümet bu tür uygulamalarla bölgeyi daha da çok kendi içine kapatıyor ve milletten ayırarak bir komun haline getiriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Türkçe kullan ey millet, dilinden utanma olma illet!
Türkçe yazım kuralarına riayet etmeniz, yazdıklarınızın daha anlaşılır olmasını sağlar.
Türkçe her yerde Türkçe'dir, kağıt üzerinde de internet sitelerinde de.
Türkçe yazım kurallarına bir göz atsam iyi olur diyorsanız bu bağlantıyı tıklayınız.