Efsanevi aşkların sessiz çığlıkları inliyor bozkırda
bir duyan pişman, bir duymayan
duyanın yüreğinde bir sevda alev alıyor ki
ne çoruh, ne fırat ne de aras söndürebilir bu sevdayı
işte baki kalan bu hayatta
mümkün olmayan sevdayı bulmak
kendi beni yakar sedası seni
duyuyor musun?
hadi, dinle ki
duyabilirsen, benimle varsın ölüme
yoksa elveda
-sevdayı ulaşılmazda aramak, yalnız yaşamak onu-
ulaşılmaz mefkuremde varsan
bende de varsın o zaman...
işte o zaman baki kalır sevdamız
kafdağında açan mavi gül gibi
kimse ulaşamaz koparmak için
hep ümit edilir lakin;
ulaşamaz kimse
sen ve benden başka kafdağına
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Türkçe kullan ey millet, dilinden utanma olma illet!
Türkçe yazım kuralarına riayet etmeniz, yazdıklarınızın daha anlaşılır olmasını sağlar.
Türkçe her yerde Türkçe'dir, kağıt üzerinde de internet sitelerinde de.
Türkçe yazım kurallarına bir göz atsam iyi olur diyorsanız bu bağlantıyı tıklayınız.