pkk nın elindeki rehinleri teslim etmesi

rehin alınanların aileleri adına sevinip devletim ve rehin alınan güvenlik görevlileri adına utanç duyduğum durumdur.

sivilleri anlarım da asker, polis olanların rehin alınmasına ve o kadar süre o şartlara razı bir şekilde rehin olarak yaşamayı kabullenmelerine razı gelip kabullenemiyorum. evet, insanlar, evet arkalarında sevdikleri var...

ben bir güvenlik görevlisi olsam, güvenlik görevlisi olmayı bırak bir kamu görevlisi olarak o duruma düşsem ne ailemi ne de çocuğumu düşünerek hayatta kalamazdım. bir güvenlik görevlisi nasıl olur da terör örgütüne rehin düşmeyi ve "sokakta yolunu kaybetmiş çocuk" gibi, terör örgütü tarafından bir heyete teslim edilmeyi, bir de utanmadan ailesinin yüzüne bakabilecek kadar gurursuzca bir yerlerden umut bekler.

ulan barış, demorasi diye diye etrafımızdaki devletleri, halkını görmüyor musunuz ne hale getirdiler?
barışınıza sokayım, size bir şey olmasın.